De withalsvliegenvanger

Het is 30 mei. Het is een prachtige avond. Praktisch windstil en een kraakheldere lucht. Met een zon die van plan is in het komend uur onder te gaan. Uw redacteur en zijn vrouw fietsen ontspannen op het fietspad Schipborg – Gasteren. We hebben de Burgvallen bezocht. Het miechelt er van de orchideeën. Onderweg zijn we er nog getuige van hoe een eekhoorn een vogelnestje in een holle boom probeert te plunderen. Daar word je niet vrolijk van. En hoe een sprong reeën rustig loopt te grazen in de Heest. Dat is dan weer wel een mooi gezicht.
Dan, tussen het oude huis van Tikkel en Fietje en het hunebed zien we een groep mensen staan met kijkers en camera’s. Ze kijken allemaal dezelfde kant op. En ze zwijgen. Wat is er aan de hand? Voorzichtig zetten we onze fietsen op de standaard en lopen zachtjes naar de groep. Na een tijdje durf ik een man in camouflagekleren te vragen waar de groep naar kijkt. Hij fluistert: “Een withalsvliegenvanger”. Ik voelde dat ik niet veel meer moest zeggen dan: “O, een withalsvliegenvanger!”
Nieuwsgierig geworden hebben we een paar minuten meegekeken naar de plek waar de groep de camera’s en telescopen op had gericht. Op een bomengroep. Maar de withalsvliegenvanger liet zich niet (meer) zien. Toen zijn we toch maar naar huis gegaan. Een withalsvliegenvanger is volgens de literatuur een zeldzame dwaalgast uit Afrika. En die was zomaar op 30 mei in Gasteren!