Een indruk van de reanimatie-/AED cursus
Op 5 en 10 oktober j.l. vonden in Gasteren weer reanimatie-/AED cursussen plaats. Johan Boonstra, coördinator van de cursussen, verzocht de redactie om een indruk daarvan op de website te plaatsen van een jonge deelnemer. Hij hoopt dat dit nog meer jonge Gastenaren ertoe zal bewegen om zich voor een volgende cursus op te geven.
Op woensdag 5 oktober werd de reanimatie-/AED cursus in Gasteren gegeven. Een informatieve avond, waarbij zowel de theorie als de praktijk een belangrijke invulling gaven aan het thema. Iets wat goed werkt voor mij, omdat het op deze manier een interactieve sessie wordt waarbij je veel leert van de instructeur, de andere deelnemers en van jezelf. Het is nu eenmaal een onderwerp waar we niet graag aan denken, laat staan erover praten. Een onderwerp waar je liever geen ervaring mee hebt, maar waarbij ervaring juist een heel belangrijk aspect is. Daarmee bedoel ik dat het jaarlijks herhalen van de theorie en praktijk het minste is wat je kunt doen om er ervaren in te worden en te blijven. Althans de ervaring als het om het oefenen gaat. Wat er in de werkelijke praktijk gebeurt blijft, zolang je het niet meegemaakt hebt, wat aftasten. Persoonlijk vind ik dat je je hier wel op kunt voorbereiden. Weten welke situaties je aan kan treffen en hoe je daarin juist kan handelen. Als ik daar één keer per jaar een avond in investeer, voelt dat alleen maar als winst.
Het weten wat je tegen kan komen en het weten hoe je moet handelen is de basis van zo’n beladen bijeenkomst. Maar eerlijk gezegd heb ik een hele leuke avond gehad. De realistische en luchtige manier van spreken van de instructeur zorgt ervoor dat ik makkelijk meega in het verhaal. Af en toe een gepaste grap is dan ook op zijn plek en creëert een goede sfeer waarin fouten gemaakt en vragen gesteld mogen worden.
Tijdens deze bijeenkomst merkte ik op dat ik de jongste deelnemer was. Iets waar je in eerste instantie niet van op kijkt, omdat het gevoel van de noodzaak en ervaring nou eenmaal met de jaren komt. Maar toen ik er achteraf over nadacht besefte ik dat wij, mijn generatie, uiteindelijk ook diezelfde ervaring nodig hebben om in dit soort ernstige en stressvolle situaties juist te kunnen handelen. Daarmee zou ik zeggen: hoe eerder je begint, hoe meer je op jezelf kan vertrouwen. Ik vind het daarom erg belangrijk om mezelf hierin te ontwikkelen. Zo vroeg mogelijk te beginnen en het jaarlijks bij te houden. Dat ik, mocht het nodig zijn, weet hoe ik moet handelen en op mijzelf kan vertrouwen dat ik dat ook goed doe. Het is namelijk niet zomaar iets. Je kan er iemands leven mee redden. Iets wat in mijn ogen niet te vergelijken is met een willekeurige prestatie.
