De Huiskamer gaat het klooster in

Op woensdag 17 september brachten we met de Huiskamer een bezoek aan Museum Klooster Ter Apel. We waren met een groep van 14 personen. Het was een rit van een minuut of veertig langs vele dorpen. We kwamen rond twintig over tien aan in de prachtige omgeving rond het klooster en gingen eerst koffie drinken in het gezellige restaurant het Boschhuis, dat naast het klooster ligt.

Om elf uur konden we het klooster binnengaan. Het gebouw is in 1465 gebouwd als een klooster van de ‘Orde van het Heilig Kruis’ en is nu een museum. Groningen telde in de middeleeuwen 34 kloosters van 8 verschillende orden. Dit klooster is als enige overgebleven.  Kloosters waren van grote betekenis voor de middeleeuwse mens. De kloosterlingen baden voor het zielenheil van alle mensen. Een belangrijke taak en men vond het eervol als iemand het klooster in ging.

We begonnen in de Kapittelzaal, waar de Kruisheren vergaderden. Soms legde de prior (het hoofd van het klooster) een straf op, dat is dan een medebroeder kapittelen. De Orde van de Kruisheren leefde volgens de regels van Augustinus: een gemeenschapsleven gericht op liefde, dienstbaarheid aan de armen en zieken en het opgeven van persoonlijk bezit. Na de Reformatie krijgt de stad Groningen het klooster in handen. Een wapen op de schouw herinnert de bezoeker aan de macht van de stad. Nu vinden hier soms huwelijken plaats of vergaderingen. In de Kruisgang mediteerden de kanunniken (de bewoners van een Kruisherenklooster worden geen monniken, maar kanunniken genoemd).

We zagen prachtig geborduurde kerkgewaden in de sacristie. Kanunniken moesten in hun kerk acht keer per dag  bidden, niet alleen voor hun eigen zielenheil , maar ook voor de mensen in hun omgeving. Zo konden die overdag werken en werd er toch voor hun zielenheil gezorgd. Het bidden gebeurde staande, wat natuurlijk vermoeiend was, maar de koorbanken met de leunkopjes (allemaal verschillend) gaven even rust aan vermoeide benen. In het midden van de kerk staat het Doksaal, een groot bouwwerk van Baumberger zandsteen uit 1501. Dit deelt de kerk in twee delen, een deel voor de kanunniken en een deel voor de Westerwolders en reizigers die hier in de middeleeuwen ook de mis konden volgen.

De leken (niet geestelijken) konden hier de preek horen vanuit de Kanunnikenkerk. Nu kerkt hier de Nederlandse Hervormde Kerk in Ter Apel op zondagochtend. Boven konden we de ziekenzaal zien, een paar slaapcellen en de kloosterzolder. Er was een interessante film, die een goed idee gaf hoe het leven van de kloosterlingen er uit moet hebben gezien. In het nieuwe gedeelte was een expositieruimte met kunstwerken en tot slot  bezochten we de kruidentuin, waar bij de naam van de plant ook de werking vermeld stond.

Het was een zeer interessant bezoek en iedereen vond het de moeite waard. Rond kwart over één waren we weer  terug in Gasteren.

---

Op 3 september hadden we in de Huiskamer een presentatie van Peter Stel van Attenta over WMO vervoer en van Wubbina Jongman van Impuls over Automaatje, de ANWB- vervoersdienst en over vitaal ouder worden. Helaas is van deze bijeenkomst geen verslag gemaakt. Het was een informatieve ochtend, en om u daar toch iets van mee te geven kunt u kijken op de links:
Ouder worden – bewegen: https://www.impulsaaenhunze.nl/ouder-worden/bewegen/
Ouder worden – blijf op de been: https://www.impulsaaenhunze.nl/ouder-worden/voorlichting-en-preventie/.

---

De volgende Huiskamer bijeenkomst is op woensdag 1 oktober van 10.00-12.00 uur in de Gasterije. Dan vertelt Hennie van der Linde ons van alles over thee. Zie ook de aankondiging hierover op de website van in Gasteren.